Geschiedenis Aikibudo

In het middeleeuwse Japan waren veel krijgers ervaren in het hanteren van wapens (zwaard, boog, speer, etc.), maar de heersende klasse (leiders van clans genaamd Daimyo) moest in alle situaties over geavanceerde en geheime technieken beschikken.
Vanaf de tiende eeuw werd de Japanse krijgstraditie, Bushido, gecodificeerd. Deze traditie noemt Minamoto Yoshimitsu als oprichter van de Daïto Ryu: een zeer grote krijgsheer, sumokampioen, dichter en muzikant die bekend staat als de eerste persoon in Japan die de lijken van mannen die in de strijd zijn gesneuveld en het effect van stampen, slagen en klemmen heeft bestudeerd om zijn eigen technieken te ontwikkelen.
Aan het einde van zijn leven werd hij benoemd tot gouverneur van de provincie KAI. Een van zijn afstammelingen stichtte er de beroemde Takeda stamboom. De bekendste hiervan was Takeda Shingen, vereeuwigd in de film "Kagemusha" (klik of tik op de naam voor meer info). De Takeda-clan duwde de ontwikkeling van verdedigingstechnieken heel ver, waarvan sommige om strategische redenen geheim werden gehouden. Aan het einde van de negentiende eeuw, na veel bloedvergieten tussen clans, eindigde de tijd van de samoerai. De daimyo Saigo Tanomo besloot toen om het onderwijzen van zijn technieken, een echte krijgs- en culturele schat, toe te staan aan sommige mensen buiten zijn clan.

Traditionele samoerai uitrusting.

In 1898 formaliseerde Takeda Sokaku al het martiale erfgoed dat hij van Sago Tanomo had ontvangen onder de naam Daïto Ryu Aïki Ju-jutsu en verwierf een enorme reputatie dankzij zijn immense competentie. Hij richtte zijn school op in Hokkaido, een eiland in het noorden van Japan.

Van 1920 tot 1931 gaf de Grootmeester Takeda Sokaku de basiskennis en -technieken van Daito Ryu Aiki Jujutsu door aan zijn leerling Ueshiba Moritaka, die vandaag gekend is als Grootmeester Ueshiba Morihei.
Meester Ueshiba gaf op zijn beurt zijn kennis door aan studenten die ook wonderbaarlijke meesters zouden worden, garant voor een lange traditie, waaronder Meester Mochizuki Minoru. Lees meer over Mochizuki Minori in onze blogpost.

In 1951 werd Meester Mochizuki Minoru naar Europa gestuurd voor een officiële culturele missie. Twee jaar lang introduceerde hij de kunst van zijn meester volgens zijn eigen krijgservaring onder de naam Aikido-Jujutsu. Bij zijn terugkeer naar Japan trainde Meester Mochizuki een jonge Franse judoka, Jim Alcheik, in zijn dojo de Yoseikan, wat "Huis van Onderwijs en Gerechtigheid" betekent.

 In 1958 vertegenwoordigde Jim Alcheik, die terugkeerde uit Japan, officieel Yoseikan Aikido-Jujutsu in Europa en richtte hij de Franse Federatie van Aikido-Taijitsu en Kendo op. Alain Floquet werd een van zijn assistenten. Jim Alcheik overleed tragisch in 1962.
Om de toekomst van het Aikido-jujutsu in Frankrijk te verzekeren, contacteerde Alain Floquet, toen al de jongste 2de Dan van Frankrijk, Meester Mochizuki die zijn zoon Hiroo naar Parijs stuurde om de krijgskunst verder te ontwikkelen.

In 1966 werd Alain Floquet benoemd tot technisch directeur van de Aikido-Yoseikan School voor Frankrijk.
In 1974 richtte hij de C.E.R.A. (Cirkel van Studies en Onderzoek naar Aikibudo) op.
In 1978 kende Meester Mochizuki Minoru hem de rang van 7e Dan en de titel "Kyoshi" toe, waarmee hij het belang van zijn actie erkende.
In 1982 besloot Meester Floquet om de inhoud van zijn praktijk, zijn stijl en de kunst die daaruit voortvloeit te benoemen als "Aïkibudo" in volledige overeenstemming met Meester Mochizuki Minoru. Hij keerde ook terug naar de oorspronkelijke school en de erfgenaam van de Daïto Ryu Aïki Jujutsu: Takeda Tokimune, zoon van de grote Meester Takeda Sokaku, die hem de missie toevertrouwde om hem te vertegenwoordigen. Hij integreerde deze oorspronkelijke kennis van Aiki Jujutsu in zijn leer van Aikibudo, naast die van de wapenschool van de Tenshin Shoden Katori Shintō Ryu.   

In 1983 verenigde Aikibudo zich met Aikido als co-discipline onder de Franse Federatie van Aikido, Aikibudo en Affinitaires (F.F.A.A.A.A.). Sindsdien heeft deze kunst zich onder impuls van meester Alain Floquet over de hele wereld ontwikkeld, waar ze steeds meer volgelingen vindt. Geworteld in traditionele scholen van Japans martial erfgoed, gaat Aikibudo verder dan het eenvoudige kader van technische beoefening.

Bron: aikibudo.com