Wat is ju-jitsu?
Jiujitsu (柔術, jūjutsu), ju-jitsu of jioe-jitsoe kan vertaald worden als "zachte kunst", of nog correcter als "soepele techniek". Het is een Japanse zelfverdedigingskunst waarmee men in een paar seconden een aanvaller kan controleren of uitschakelen. De beoefenaar ervan heet een jiujitsuka. Jiujitsu is als budokunst geschikt voor alle leeftijden. In het jiujitsu leert men niet alleen zich te verdedigen tegen verschillende aanvallen, maar ook het uitvoeren van verschillende aanvalstechnieken, zoals atemi (stoten en schoppen), klemmen, drukpunten en wurgingen.
Bij Ju-jitsu Club Turnhout beoefenen we een specifieke stijl van ju-jitsu, stijl Van Haesendonck genaamd. Deze stijl is vernoemd naar de grondlegger ervan, François Van Haesendonck. Voor meer informatie over deze stijl kan je deze link bezoeken.
Geschiedenis
De oorsprong van het jiujitsu (ook wel yawara genoemd) is gehuld in nevelen. Veel beoefenaars beschouwen het als een zuiver Japanse vechtkunst, maar doorgaans wordt een Chinese oorsprong verondersteld.
De Samoerai leerden destijds jiujitsu in scholen die elk van elkaar verschilden, zogenaamde ryu. Als een samoerai tijdens een gevecht werd ontwapend, kon hij met blote handen verder vechten. Na het eind van het feodale stelsel werden de subsidies voor de scholen stopgezet en waren de meesters genoodzaakt om jiujitsu te leren aan normale burgers. Later vloog jiujitsu over naar het Westen.
Jiujitsu training op een agrarische school in Japan rond 1920.
Uit het jiujitsu zijn diverse zelfverdedigingsvormen en -sporten voortgekomen, zoals aikido, wat oorspronkelijk Daitoryu aikijiujitsu was, en judo, waarbij de jutsu van jiujitsu een "do", een "weg, kunst" is geworden (ju-jutsu → ju-do).
Het moderne jūjutsu is dan weer ontstaan uit het jūdō met toevoegingen van technieken uit onder andere karatedō en aikidō. De verschillen tussen het moderne en het - in het westen relatief zeldzame - traditionele jūjutsu zijn vrij groot.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Jiujitsu