Katana (刀) is het Japanse woord voor 'zwaard'. De daitō of katana (lang zwaard), behoorde samen met de wakizashi (kort zwaard), en de tantō (mes) tot de vaste wapenuitrusting van de feodale samoerai in Japan.

Dit is een ongeslepen zwaard waarbij vooral het trekken van het zwaard en de individuele zwaardkata mee wordt beoefend. Dit wordt ook in het Aikibudo gepraktiseerd. Hier is enige ervaring voor vereist want hoewel het zwaard niet geslepen is, kan deze nog wel verwonden.

Een boken of bokken (木剣, bok(u), "hout", en ken, "zwaard") is de Japanse benaming voor een houten oefenzwaard. In Japan wordt vooral de naam bokutō (木刀, "houten zwaard") gebruikt.

Bo is een Japanse vechtstok. Er wordt gezegd dat een dergelijke lange vechtstok ontstaan is uit de stok die landarbeiders gebruikten om over hun schouder twee lasten te dragen. De stok is ongetwijfeld het oudste en het meest bestudeerde wapen.

De naginata (薙刀) is een stafwapen dat van oorsprong in Japan door leden van de samoerai-klasse werd gebruikt, zowel door mannelijke als vrouwelijke samoerai. Een naginata bestaat uit een houten staf met aan het uiteinde een gekromd lemmet. Het is vergelijkbaar met de (Chinese) hellebaard.

Een wakizashi ( 脇差) is een traditioneel Japans zwaard met een shoto-lemmet dat meestal tussen 30 en 60 cm lang is. Dit Japans zwaard lijkt sterk op de katana, alleen korter.

Een tantō (短刀) is een mes, afkomstig uit Japan. Het is een kleinere versie van de Wakizashi. De lengte van het wapen kan variëren tussen de 15 en 30 centimeter.

De tanbō (短棒, ook tanjō, "korte-staf") is een korte stok (knuppel) dat vooral gebruikt werd in  Okinawa en het feodale Japan. Dit wapen was vooral voor niet-samoerai.

Een tonfa is een gevechtswapen dat in meerdere vechtsporten wordt gebruikt. In verschillende landen, waaronder Frankrijk, behoort het tot de uitrusting van politieagenten.